Widok zamku z ogrodów

Kościół i klasztor oo. kapucynów

Dziedziniec zamku

Po śmierci króla jego synowie zgodzili się aby Marysienka była właścicielką zamku. W XVIII wieku Olesko przeszło w ręce Rzewuskich i zostało połączone z dobrami podhoreckimi. W 1882 roku zamek jako pamiątka narodowa został kupiony przez Komitet Opieki nad Zamkiem w Olesku. Prace renowacyjne po silnych uszkodzeniach w trakcie I wojny światowej przeprowadzone były w okresie międzywojennym. W czasie II wojny światowej jak i po jej zakończeniu, kiedy to tereny te znalazły się w granicach ZSRR, zamek popadł nieomal w ruinę. Odbudowany został w latach 1961-65 i stanowi obecnie filię znanej Lwowskiej Galerii Sztuki. Na zamku zgromadzono setki rzadkich dzieł malarstwa i rzeźby, wśród których znajdują się ikony, portrety, sceny mitologiczne i rodzajowe, martwa natura, duże obrazy batalistyczne (np. "Bitwa pod Wiedniem" pędzla Martino Altomontego z 1692 roku), meble, gobeliny, rzeźba szkoły lwowskiej. Miejsce to stanowi jeden z najlepszych zbiorów sztuki polskiej poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej. U podnóża zamku rozciąga się interesujący ogród z kamiennymi rzeźbami lwów, stawem i ciekawym widokiem na sam obiekt.

Nieopodal zamku znajduje się kościół i klasztor oo. kapucynów fundacji Rzewuskich z 1739 roku. Budowniczym klasztoru był o. Marcin Dobrawski, który posłużył się typowym projektem założenia kapucyńskiego. Po II wojnie światowej, kiedy wygnano zakonników, klasztor przez kilkanaście lat podlegał dewastacji. W latach siedemdziesiątych cały kompleks wyremontowano. W kościele urządzono salę konferencyjną, zaś w klasztorze mieszczą się magazyny dzieł sztuki z kościołów i zbiorów prywatnych z terenu całej obecnej Zachodniej Ukrainy ocalone nieraz od zagłady w ostatniej chwili. Obiekt nie jest udostępniony do zwiedzania.

Były kościół pw. Świętej Trójcy

Herb nad bramą wjazdową do zamku